Παγκόσμια Μέρα της Εργαζόμενης Γυναίκας


Η 8η Μάρτη είναι μέρα – σύμβολο της ταξικής πάλης των εργατριών και των εργατών, των σκληρών απεργιακών αγώνων για  ίσα μεροκάματα ανδρών και γυναικών, για καλύτερες συνθήκες και λιγότερες ώρες δουλειάς.

Απεργία στη Νέα Υόρκη το 1857

Η μεγαλοεργοδοσία και τα επιτελεία της, η ΕΕ, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, όλο το πολιτικό προσωπικό των κεφαλαιοκρατών και οι εκφραστές του στο συνδικαλιστικό κίνημα, προσπαθούν με κάθε τρόπο να θολώσουν την ουσία και το περιεχόμενο αυτής της μέρας, που αποτελεί μια από τις αμέτρητες λαμπρές σελίδες που έχει γράψει με θυσίες και αίμα το εργατικό κίνημα. 

Στο όνομα  της «ισότητας» και των «ίσων ευκαιριών», καλούν την εργαζόμενη γυναίκα να αποδεχτεί το τσάκισμα δικαιωμάτων και κατακτήσεων που σχετίζονται με την προστασία της μητρότητας, της υγείας και ασφάλειας του γυναικείου οργανισμού στους χώρους δουλειάς, τη στήριξη του κοινωνικού ρόλου της γυναίκας. Της λένε να αποδεχτεί ότι η μητρότητα είναι εμπόδιο στην «επαγγελματική» της ζωή ή και λόγος απόλυσης, ότι πρέπει να δουλεύει νύχτα –  μέρα και σε βαριές ανθυγιεινές συνθήκες, ότι η ελαστική και μερική απασχόληση «συμφιλιώνει» την επαγγελματική με την προσωπική και οικογενειακή ζωή, ότι πρέπει να συνταξιοδοτείται σε όλο και μεγαλύτερη ηλικία και η σύνταξή της να πετσοκόβεται διαρκώς.

Την καλούν να παραιτηθεί από τη διεκδίκηση όλων όσων έχουν αρπάξει από τους εργαζόμενους τα προηγούμενα χρόνια και από τον αγώνα για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών και να «κυνηγά» τη γυναικεία επιχειρηματικότητα και την «ποσόστωση» της συμμετοχής των γυναικών σε οργανισμούς και επιτελεία που στηρίζουν και προωθούν τη σκληρή εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, τη μήτρα που γεννά τα οξυμμένα προβλήματα των εργαζόμενων, ανδρών και γυναικών, την ανισοτιμία.

Την καλούν – και μάλιστα στο όνομα της «προόδου» – να αποδεχτεί τα ψίχουλα που εκάστοτε πετάει η καπιταλιστική οικονομία στους εργαζόμενους καθώς και τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, που μακελεύουν τους λαούς.

Σε όλα αυτά τα καλέσματα του συμβιβασμού και της υποταγής, μόνο μια μπορεί να είναι η απάντηση των εργαζόμενων, ανδρών και γυναικών: Η οργάνωση και ενίσχυση της πάλης με κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες τους, για διεύρυνση των εργασιακών δικαιωμάτων, της προστασίας της μητρότητας και του γυναικείου οργανισμού στους εργασιακούς χώρους, των κοινωνικών παροχών, για ΣΣΕ που απαντούν σε αυτές τις ανάγκες. Για σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας και λιγότερες ώρες δουλειάς, για αυξήσεις σε μισθούς – συντάξεις, για μείωση των ορίων συνταξιοδότησης. Για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους, για δημόσια και δωρεάν παιδεία, για ασφαλή και φθηνή κατοικία, με σύγχρονες υποδομές, μέτρα αντιπλημμυρικής και αντισεισμικής προστασίας. 

Το ΠΑΜΕ καλεί τις γυναίκες της εργατικής τάξης να συμβάλουν αποφασιστικά στη μαζικοποίηση των συνδικάτων και στην ενίσχυση των ταξικών δυνάμεων απέναντι στην αλλοτρίωση του εργοδοτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού. Να πρωτοστατήσουν στην πάλη της εργατικής τάξης, για να πάρει στα χέρια της όλα όσα της ανήκουν, όλα όσα έχει δημιουργήσει με τη δουλεία της και η καπιταλιστική ιδιοκτησία της τα στερεί. Για να σπάσει τα δεσμά της εκμετάλλευσης και να κατακτήσει την πραγματική ισοτιμία.