Ο τίτλος του σπουδαίου – ακριβώς γιατί είναι ξεκάθαρα ταξικό – ντοκιμαντέρ της Θεοδοσίας Γραμματικού, δανεισμένος από τις Ωδές του κορυφαίου λυρικού της αρχαίας Ρώμης, Οράτιου. «Δεν θα πεθάνω ολάκερος», λέει υπονοώντας ότι «κάτι θα μείνει από μένα»… κάτι σαν μαγιά… Παρακαταθήκη των αυριανών αγώνων της εργατικής τάξης, στην προκειμένη περίπτωση. Ανεξάρτητη παραγωγή της κολεκτίβας «Λοκομοτίβα», χαμηλού προϋπολογισμού. Ολοκληρώθηκε μετά από δύο χρόνια…
Τα γυρίσματα, καταγραφή του αγώνα των απεργών στη «Χαλυβουργία Ελλάδος» στον Ασπρόπυργο, βήμα το βήμα. Επί τόπου, στην πύλη του εργοστασίου που μετουσιώθηκε σε φάρο της απεργίας, σε αυθεντική ατμόσφαιρα και ντεκόρ, σε πραγματικό χρόνο, με πραγματικό ήχο και με πρωταγωνιστές πραγματικούς ανθρώπους.
Η αισθητά απούσα «δραματοποιημένη αφήγηση» προκύπτει από τα πραγματικά προ-φιλμικά γεγονότα. Και το σημαντικό, ιδεολογικά κείμενο, ρίχνει φως, αναλύει και σκάβει σε βάθος τις θεατές και αθέατες πτυχές του αγώνα, που τον κατέστησαν τόσο ξεχωριστό… Εξάλλου, ο όρος «ντοκιμαντέρ» έχει τις ρίζες του στο λατινικό «docere», που σημαίνει διδάσκω, διαφωτίζω.
Η ταινία με το τραχύ ύφος, ίδιο η αλήθεια, κουβαλά χωρίς άλλο κινηματογραφικές αδυναμίες πρωτότοκου. Ξεχωρίζει, ωστόσο, για την κρυστάλλινη και ασυμβίβαστη πολιτική της θέση, εν μέσω πληθώρας ντοκιμαντέρ που αναμασούν ξανά και ξανά τις κλάψες για την κρίση και την ανεργία και στο διά ταύτα, αδιέξοδο. Είναι σημαντική, όχι σαν επιτηδευμένη γραφή, όσο σαν τολμηρό εγχείρημα να φθάσουν παντού οι εικόνες, η ατμόσφαιρα, το ήθος των σύγχρονων ταξικών αγώνων, μιας απεργίας που κανείς δεν περίμενε να κρατήσει τόσο, που κανείς δε φανταζόταν τόση αλληλεγγύη από τον κόσμο. Που κανείς δεν περίμενε ότι θα έβγαινε πιο δυνατός από αυτήν τη μάχη… Πρέπει να τη δούμε!
Η ταινία έχει ήδη προβληθεί στα πλαίσια του 17ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ
στη Θεσσαλονίκη
στην Αίθουσα ΤΟΝΙΑ ΜΑΡΚΕΤΑΚΗ (ΛΙΜΑΝΙ ΑΠΟΘΗΚΗ Δ’ )
την Δευτέρα 16 Μάρτη στις 18.15μμ
και την Τετάρτη 18 Μάρτη στις 15.00μμ.
